Błąd
  • The RokSprocket Module needs the RokSprocket Component installed.

Artykuły

Drukuj

About Us

Reading through the Bible from the very beginning, you will see that there is one consistent theme, and that is God's great love and compassion towards us. He is unchangeable, and in this we can have great confidence. It seems there is no greater motivation for faith than knowing this, God is absolutely for us. He wants us to succeed. It makes it easier to have confidence in fulfilling our purpose and destiny here on the Earth when we know that He has called us and ordained for us to succeed.


 

Andy Gates - Cardinal or Pastor

Andy Gates

Cardinal or Pastor

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium.

Phone: + 49 5893 4895
Mobile: + 38 5893 4895
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.


Et harum quidem rerum facilis est et expedita.
John Bible - Patriarchs or Bishops

John Bible

Patriarchs or Bishops

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium.

Phone: + 49 5893 4895
Mobile: + 38 5893 4895
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.


Et harum quidem rerum facilis est et expedita.

 


 

Church family that encourages and cares, and a place of belonging in a world of change.

Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium.

Our Church
Drukuj

Wszystko o mutyzmie

PYTANIA I ODPOWIEDZI

Czym różni się mutyzm selektywny od głębokiej nieśmiałości?

Głęboka nieśmiałość i mutyzm mogą być uważane za krańce tego samego wymiaru, przy czym dla kogoś, kto się z nim zmaga, mutyzm jest zdecydowanie bardziej dolegliwy. Nieśmiałe dzieci odpowiadają zazwyczaj na zadawane im pytania, choć czasem robią to bardzo cicho i zdawkowo. Dzieci z mutyzmem selektywnym w niektórych sytuacjach (szczególnie w szkole) w ogóle nie są w stanie czegokolwiek powiedzieć.

Jak mogę stwierdzić, czy moje dziecko jest po prostu bardzo nieśmiałe i w końcu samo z tego wyrośnie?

Niektóre (choć nie wszystkie) przypadki mutyzmu selektywnego podlegają spontanicznej poprawie, a dzieci zaczynają mówić w sytuacjach, w których dotąd milczały. Jeśli tak się dzieje, to zazwyczaj ma to miejsce jeszcze w przedszkolu lub w pierwszych klasach szkoły podstawowej. Trudno jest rozróżnić przypadki, w których taka spontaniczna poprawa jest możliwa od innych. Najważniejszym czynnikiem, który może mieć na to wpływ, jest to, na ile rodzice i nauczyciele intuicyjnie pomagają dziecku zmierzyć się z lękiem przed komunikowaniem się, nie stosując przy tym nadmiernej presji na szybkie osiąganie rezultatów. Jeśli o kłopotach dziecka się nie rozmawia i rzadko zdarzają się sytuacje, w których dziecko może nawiązywać kontakty społeczne i porozumiewać się z rówieśnikami i dorosłymi, to tym większe jest prawdopodobieństwo, że mutyzm się utrzyma.

Czy mutyzm selektywny może minąć bez śladu?

Jeśli nawet mutyzm selektywny minie bez zastosowania fachowej interwencji, dzieci nim dotknięte odczuwają spory lęk w sytuacjach społecznych lub też pojawiają się u nich trudności w radzeniu sobie z uczuciami. Ciężko im wypowiadać się na forum grupy, prosić o pomoc, brać udział w dyskusjach i być asertywnym. Fachowa interwencja przynosi więc korzyści w każdym przypadku mutyzmu selektywnego, ponieważ pozwala dziecku oswoić się z lękiem i komunikować się swobodnie w każdej sytuacji. Przejście do drugiej klasy szkoły podstawowej sprawia zazwyczaj, że mutyzm głębiej zakorzenia się w zachowaniu dziecka. Im więc dziecko starsze, tym większe prawdopodobieństwo, że bez leczenia mutyzm nie zniknie.

Czy to możliwe, że moje dziecko milczy po prostu dlatego, że jest uparte?

Dzieci z mutyzmem selektywnym często wyglądają na uparte – zwłaszcza wtedy, gdy wiemy, że w niektórych sytuacjach mówią zupełnie swobodnie. Ich lęk pojawia się dopiero wtedy, gdy ktoś poprosi, żeby coś powiedziały, w innych zaś sytuacjach często wyglądają na bardzo swobodne, potrafią się uśmiechać, śmiać, wydawać różne dźwięki i zachowywać się dokładnie tak, jak inne dzieci. Mimo że tak się prezentują i że wiele dzieci z mutyzmem selektywnym to osoby o silnej woli, dzieci te chcą mówić, ale nie mówią bo za bardzo się boją to robić. Jeśli dorośli zinterpretują takie zachowanie jako bunt, to bardziej prawdopodobne jest, że wyciągną wobec dziecka jakieś niemiłe dla niego konsekwencje, okażą niezadowolenie lub będą naciskać, aby dziecko jednak coś powiedziało. Taka postawa otoczenia niestety tylko pogłębia mutyzm. Natomiast okazując zrozumienie dla faktu, że dziecko niezwykle silnie obawia się mówienia, dorośli pomagają mu stopniowo zmierzyć się z lękiem, a dziecko uzyskuje większą szansę, aby poradzić sobie z kolejnymi wyzwaniami.

Moje dziecko bardzo się denerwuje, kiedy opowiadam innym, że ono nie mówi. Może byłoby lepiej, gdybym nie poruszała tego tematu?

Dzieci, które intensywnie przeżywają lęk, unikają zazwyczaj wszystkiego, co może ten lęk wzbudzać – trudno im więc także przyznać, że boją się lub mają problemy z mówieniem; trudno im też rozmawiać o tych problemach. Nie jest to jednak powód, aby o tym nie mówić, tym bardziej że z czasem lęk się prawdopodobnie nasili. Dzieci potrzebują wsparcia w uczeniu się, jak zrozumieć swój lęk i inne uczucia, a także jak sobie z nimi radzić. Choć może to być trudne zarówno dla dziecka, jak i dla nas, z czasem i dzięki wsparciu psychologa problem stopniowo się zmniejszy, a okaże się, że lepiej jest rozmawiać o tym, co jest dla nas trudne. W czasie pierwszego spotkania, w którym uczestniczą tylko rodzice, psycholog może wyjaśnić, w jaki sposób wytłumaczyć dziecku sens terapii i decyzję o jej podjęciu.

Na czym polega leczenie?

Leczenie mutyzmu wybiórczego polega na zastosowaniu metod terapii behawioralno-poznawczej (ang. cognitive-behavioral therapy - CBT). Badania wskazują, że jest to najskuteczniejszy sposób leczenia mutyzmu selektywnego. CBT pozwala zająć się zjawiskiem unikania mówienia w ten sposób, że dziecko stopniowo konfrontuje się z coraz trudniejszymi sytuacjami, w których może się porozumiewać zarówno bez pomocy słów, jak i przy ich użyciu. Służy to przede wszystkim ćwiczeniu umiejętności radzenia sobie z lękiem. Dzieci z mutyzmem selektywnym mają też zazwyczaj szereg silnych przekonań o tym, w jaki – krytyczny – sposób ludzie mogliby zareagować albo pomyśleć sobie o nich, gdyby usłyszeli, jak owe dzieci mówią (np. „powiedzieliby wszystkim, że ja jednak mówię”, „mogliby pomyśleć, że mam śmieszny głos”). CBT pomaga im myśleć w sposób bardziej racjonalny, taki, który pomaga im zacząć mówić.

Jaki jest udział rodziców w takiej terapii?

Program leczenia wymaga od rodziców i nauczycieli zaangażowania w stosowanie odpowiednich strategii zarówno w szkole, jak i poza nią – oba te obszary są niezwykle ważne. Rodziców uczymy, w jaki sposób mają stopniowo zwiększać liczbę sytuacji i czas, kiedy ich dzieci mogłyby komunikować się z członkami dalszej rodziny, znajomymi, w sytuacjach publicznych i innych okolicznościach.

Jak długo trwa leczenie?

Mutyzm wybiórczy jest jednym z poważniejszych problemów lękowych u dzieci. Trwa więc dość długo, zanim dziecko nauczy się mówić swobodnie i spontanicznie do każdego w każdej sytuacji.  Nasze doświadczenie wskazuje, że aby uzyskać pożądany efekt, trzeba intensywnie pracować nad tym przez około 12 do 24 miesięcy. Tempo poprawy zależy jednak od wielu czynników. Są nimi: wiek, w którym dziecko po raz pierwszy korzysta z terapii, stopień nasilenia problemu, poziom zaangażowania rodziny i szkoły w realizację programu terapeutycznego, wreszcie istnienie towarzyszących lęków czy innych problemów z zachowaniem dziecka. Terapia dzieci przedszkolnych często trwa krócej niż wymieniony na początku okres (np. 6 do 12 miesięcy), natomiast dziecko w szkole ponadpodstawowej wymaga zazwyczaj dłuższego leczenia.


Moje dziecko chodzi jeszcze do przedszkola. Czy iść z nim do terapeuty teraz, czy zaczekać i sprawdzić, jak będzie sobie radzić w szkole?

Mutyzm wybiórczy zazwyczaj trudniej jest leczyć, kiedy dziecko już pójdzie do szkoły. Istnieje po temu kilka przyczyn:
1.    generalnie rzecz biorąc, im starsze jest dziecko, tym trudniej jest leczyć jego mutyzm, ponieważ zachowania unikowe i lękowe myślenie zostały już utrwalone i weszły w nawyk;

2.    trudniej jest zachęcić nauczycieli szkolnych niż przedszkolnych, aby znaleźli czas i energię na wspólne z dzieckiem i rodzicami działania terapeutyczne;

3.    przedszkole to miejsce mniej sformalizowane niż szkoła, a dzieci z mutyzmem selektywnym na ogół przeżywają bardziej intensywny lęk i mniej mówią w miejscach silniej narzucających pewną strukturę – jak w szkole, gdzie obowiązuje podział czasu na lekcje i przerwy, wystawiane są oceny, zachowania podlegają silniejszym zasadom (np. w czasie lekcji nie wolno rozmawiać, a w czasie przerwy ten kto nie rozmawia, odróżnia się znacznie od rówieśników).

Z naszych doświadczeń wynika, że dzieci rozpoczynające terapię w wieku przedszkolnym uzyskują naprawdę dobre rezultaty. Dzięki nim ich start w szkole jest tak łatwy, jak to tylko jest dla nich możliwe.

Moje dziecko ma dopiero trzy lata. Czy to nie za wcześnie na leczenie?

Mutyzm selektywny pojawia się zazwyczaj u dzieci około 3 roku życia a czasem nieco wcześniej i jest to znakomity moment, żeby zacząć coś z tym robić. Zauważyliśmy, że im młodsze dziecko, tym lepiej reaguje na oddziaływania terapeutyczne (wyjaśniamy to w odpowiedzi na pytanie poprzednie).

Moje dziecko twierdzi, że zacznie mówić, kiedy skończy 6 lat. Czy taka zmiana jest możliwa i czy powinnam na to zaczekać?

Takie postanowienia to często sposób, w jaki dzieci komunikują nam, że naprawdę chciałyby mówić, ale zbyt trudno jest im to robić już teraz. Niekiedy czują się poddawane jakiejś presji, kiedy ktoś pyta, kiedy wreszcie zaczną mówić i czy dziś w szkole coś powiedziały. Często mówią, że to się pewnego dnia zmieni, aby w ten sposób uwolnić się od ciągłego nagabywania w tej sprawie. Dzieci często naprawdę bardzo by chciały mówić, ale nie bardzo wiedzą, jak przejść ze stanu, w którym są obecnie (lęku przed mówieniem i niemówienia) do tego, by mówić swobodnie i spontanicznie. Niezwykle rzadko zdarza się, aby dzieci rzeczywiście zaczęły mówić w momencie, który wcześniej zaplanowały. Większość dzieci pozostaje w stanie, w którym były wcześniej i nadal potrzebuje terapii.

Czy warto rozpoczynać terapię pod koniec roku szkolnego, czy raczej zaczekać, aż dziecko rozpocznie nowy rok nauki?

Byłoby zdecydowanie lepiej rozpocząć terapię jeszcze przed końcem roku szkolnego, ponieważ w jej ramach istnieje wiele procedur ułatwiających przejście z klasy do klasy. Jeśli metody te nie zostaną zastosowane przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego, poziom lęku u dziecka może niepotrzebnie wzrosnąć i dziecku będzie jeszcze trudniej się komunikować. Poza tym wakacje to okres, w którym zdarza się wiele sytuacji sprzyjających ćwiczeniom w komunikowaniu się z ludźmi i mogą zaowocować szczególnymi postępami w swobodnym wypowiadaniu się.

Moje dziecko mówi normalnie wszędzie poza szkołą. Czy mogłabym mu jakoś pomóc?

Dla dzieci z mutyzmem selektywnym typowe jest właśnie to, że najtrudniej im się porozumiewać z innymi w środowisku szkolnym. Większości rodziców potrzebne by było w takiej sytuacji włączenie się w program oddziaływań prowadzony w szkole, można jednak pomóc dziecku kształtując  w nim inne umiejętności, takie jak rozumienie uczuć i radzenie sobie z lękiem i innymi emocjami, zmiana nawyku lękowego myślenia i poprawa poziomu ich wypowiadania się poza szkołą. Dzieciom z mutyzmem selektywnym często brak różnych umiejętności społecznych. Mają też kłopot z nawiązywaniem i utrzymywaniem przyjaźni, co stanowi kolejny obszar, w którym można dziecko wspomagać.

 

Drukuj

Objawy mutyzmu

Jakie są objawy mutyzmu wybiórczego – jak go rozpoznać?  

•    głównym objawem mutyzmu wybiórczego jest to, że dziecko nie mówi w określonych sytuacjach (w których mówienie jest oczekiwane), w innych natomiast mówi normalnie. Najczęściej zdarza się, że w domu dziecko mówi bez problemów, natomiast w szkole nie jest w stanie się odezwać

•    czas utrzymywania się tego objawu wynosi co najmniej jeden  miesiąc

•    brak mówienia nie wynika z braku znajomości języka lub dyskomfortu związanego z posługiwania się danym językiem lub zaburzenia komunikacji (np. jąkania), ani też z całościowego zaburzenia rozwoju (jak autyzm) czy zaburzenia psychotycznego (np. schizofrenia)

•    zaburzenie utrudnia osiąganie sukcesów edukacyjnych lub zawodowych oraz komunikację z innymi ludźmi

Jak często i u kogo występuje mutyzm selektywny?

•    objawy mutyzmu pojawiają się zwykle przed ukończeniem piątego roku życia

•    częstotliwość zaburzeń to (według Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry z 2002 roku) siedmioro dzieci na tysiąc – dwa razy częściej niż autyzm.

•    mutyzm dotyczy prawie trzykrotnie częściej dziewczynek niż chłopców (proporcja liczby dziewczynek do liczby chłopców wynosi 2,6 do 1).

Kontakt

Poradnia Terapii Mutyzmu "Mówię"
ul. Bonifraterska 15/12
Warszawa 00-203
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Dla specjalistów:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Tel. +48 602 236 963

Szkolenia dla specjalistów

Zapraszamy specjalistów oraz terapeutów na szkolenia z zakresu mutyzmu wybiórczego.

Więcej informacji Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. oraz tel. +48 602 236 963